Pelin Ossmann, hep sıcacık olan mutfağında pişirdiklerini sunmaya devam ediyor. Okurlarını yine neşeli sesi, duyarlı bakışıyla karşılıyor, kalabalık masaların verdiği tatlı sevinçle anlatıyor da anlatıyor.
Anneler neden hep mutfakta yalnız? Oysa mutfaklar herkesin.
Özgür de merak eder, sahi kim koymuştur bu kuralı? Mutfak, annesinin ikinci bürosu gibidir. Neden bir gün olsun babasını ya da ablasını göremez o mutfakta? Acaba her evde böyle midir? Konuyu araştırmaya karar verir. Bu sırada ellerine ve kalbine mutfaktaki renkler, leziz tatlar bulaşır. Aşçı olma fikri karşı konulamaz, taptaze bir yaş pasta gibi hep aklındadır artık. Ne var ki önce babasını ikna etmelidir.
